Merhabalar uzun bir aradan (bir hafta)sonra tekrar yayındayım.Umuyorum güzeller güzeli bir bayram geçirmişsinizdir,meselam ben gibi.
Bu bayram ilk kez Konya'daydım.Bu dümdüz şehirde ilk kez bulunmuyordum fakat bu kez buranın bayramını ilk kez tatmış oldum.Kentleşmeyle beraber eski gelenekler ufaktan yitirilse de kapımızı yine de bir çocuk çaldı,yine de komşularımız bizleri unutmadı ziyaretlere geldiler ve biz büyüklerimizle bayramlaşmaya onların gönüllerini kazanmaya gittik.
Esas oğlanın ailesi Konya'da olunca bize de burayı ziyaret etmek göründü.Bu şehre bayıldığım söylenemez nihayetinde bir ege insanı olunca gözüm yeşillik aradı fakat gönülleri,muhabbetleri güzel insanlarla bir arada olmak diğerlerini unutturdu doğrusu.
Bayramdan bir kaç gün evvel orada olmamız sebebiyle iftar etme şansımız da oldu bu şehirde.Saatler geçmek bildi ve İstanbul'a nazaran Konya'da hemen iftar oldu mis gibi yemekler yendi.Tariflerini hiç bilemiyorum çünkü bize yemesi düştü bir de fotoğrafını çekmesi.Hemen alttaki fotoğraf da kıymalı su böreği.Bakmayın öyle masum durduğuna çok yenirse bilhassa kilo olarak geri dönüyor haspam.Duyduğuma göre Konyalıların bayram kahvaltısında olmazsa olmaz bir yiyecekmiş kendileri.
Bu bayramın bir diğer özelliği ise belki de en güzeliydi,esas oğlanın minicik bebecik yeğeniyle tanışmamızdı:)Henüz yeni doğduğu için onu görmemiz bayrama kısmet oldu.Kerata kendini öyle alıştırdı ki bize,eve dönmemizle miniği özlememiz bir oldu.
Diğer günlerde Sille,Akyokuş ve Meram fotoğraflarıyla süslenmiş üzerine etli ekmek serpilmiş yazıma devam edeceğim inşaalah şimdilik hatta kalın :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder